ÖZET
Bölümde, seçmenlerin popülist söylemlere ve elit-karşıtı tutumlara yönelik eğilimleri ile temsil, demokrasi, uzlaşma ve siyasetçiye duyulan güven konularındaki tutumları değerlendiriliyor:
- ''Meclis halkın iradesini takip etmeli ve saygı göstermelidir.''
- ''Demokrasi sorunları olsa bile en iyi yönetim biçimidir.''
- “Siyasetçiler çok laf söyleyip az iş yaparlar.”
- “Türkiye’deki Suriyeliler bizden daha iyi koşullarda yaşıyorlar.”
- “Siyasetçiler kendi ayrıcalıklarını korumak için her zaman uzlaşırlar.”
- “Oy verdiğim parti, Türkiye’deki halkın tek ve gerçek sesidir.”
- “Toplumdaki en büyük bölünme elitler ile halk arasındadır.”
- “Beni sıradan bir vatandaşın temsil etmesini, bir siyasetçinin temsil etmesine tercih ederim.”
- “Siyasette uzlaşma demek bir kişinin ilkelerinden vazgeçmesi demektir.”
- “En önemli siyasi kararları halk değil, siyasetçiler vermelidir.”
- Seçmen Kümelerinin Popülizm Skoru
“Siyasetçiler çok laf söyleyip az iş yaparlar” ifadesi, Türkiye toplumunun yüzde 77’si tarafından doğru bulunuyor. “En önemli siyasi kararları halk değil, siyasetçiler vermelidir” görüşünü Türkiye toplumunun yarısından fazlası yanlış buluyor. Sağ-sol ekseninde soldan sağa gidildikçe bu ifadeyi doğru bulanların oranı artıyor. Kendini sağda tanımlayanların da soldakilere göre daha popülist olduğu görülüyor. Popülistler daha çok iktidar bloku seçmenlerinden oluşuyor. Eğitim seviyesi arttıkça bu grubun oranı düşüyor, aksine, ılımlı popülistlerin oranı artıyor.
